Niels

Hoi ik ben Niels en samen met Mieke en onze 4 hondjes Bono, Nena en Ellie en Demi  vormen we een leuk gezinnetje. Zelf heb ik nooit echt iets met dieren gehad, maar toen leerde ik Mieke kennen. Mieke had altijd al een hond willen hebben en toen kwam Edo in ons leven. Edo was een 8 jarige Weimaraner die de laatste tijd van zijn leven voornamelijk eenzaam in zijn hok doorbracht. Zijn baasjes vonden het dan ook beter om hem af te staan aan iemand die wel tijd voor hem had. Het leek mij toen de enige juiste optie om Edo te adopteren en dankzij de steun en kennis van Mieke heb ik de stap durven zetten. Edo werd onze eerste hond.

Daarna was er geen weg meer terug, enkel vooruit. En wat voor één, wandelen, samen lopen, altijd iemand die er voor je was en nooit van je zijde ging. Ik had nooit gedacht dat een hond hebben zoveel zou toevoegen aan mijn leven. Ondertussen hadden we Edo al bijna een jaar, ondanks dat hij niet meer van de jongste was, gedroeg hij zich nog als een puppy. Het leek ons dan ook leuk om hem wat gezelschap te geven. Mieke had altijd al van een Dalmatiër gedroomd, de keuze was dan ook snel gemaakt welk ras het zou worden. Op een dag (na lang zoeken en wachten) hebben we dan een schattig maar oh zo ondeugend wit met zwart gestippeld mormeltje mee naar huis genomen. Na enkele minuten onwennig kijken was het onmiddellijk grote liefde tussen die grote grijze reus en het kleine pupje.

Helaas heeft het mooie liedje niet lang mogen duren en hebben we Edo moeten laten inslapen op 9-jarige leeftijd. Op zo een moment merk je hoe hard je op zo een relatief korte tijd aan een dier hecht. Wie had ooit gedacht dat ik zo een hondenmens zou worden, ik in elk geval niet. Ik probeerde troost te vinden bij de gedachte dat we Edo, op deze korte tijd dat hij bij ons was, alles gegeven hebben om als hond van een lui lekker leven te spreken. Maar toch bleef er bij Nena en mij een leeg plekje achter dat opgevuld moest worden. Ik was door Edo zo verliefd geworden op het ras, dat we terug voor een Weimaraner hebben gekozen: Abel van de Maaskanthoeve, door ons herdoopt als Bono. En zo was ons huis plots gevuld met energie van twee opgroeiende puppy's. Ondertussen zijn deze kleine puppy s uitgegroeid tot twee super honden met elk hun eigen karakter. Ze doen dan ook niets liever dan er met hun baasje op uit trekken, een blokje rennen, speuren door de bossen of gezellig een terrasje maken. Ze zijn niet meer uit ons leven weg te denken.

Doordat we zo leuke honden hebben en omdat onze liefde voor deze rassen zo groot is hebben we dan ook beslist om maar kleinschalig te gaan fokken. We willen andere graag laten meegenieten van de liefde en vriendschap van deze rassen.  

Onze 3e hond Ellie is een pup uit ons eerste nestje die is mogen blijven. We krijgen enorm veel liefde van haar en ondertussen is zij ook al enkele keren moeder mogen worden. Uit haar eerste nestje is dochter Demi mogen blijven. Die met haar karakter een mooie aanvulling is van ons gezinnetje.